مالفورماسیون شریانی وریدی یا بیماری avm، مشکلاتی در سیستم گردش خون هستند که در دوره رویانی، جنینی یا بلافاصله پس از تولد بروز می دهند. این بد شکلی ها به صورت ورید ها و شریان هایی به هم پیچیده اند که فاقد بستر مویرگی برای انتقال خون از شریان ها به ورید ها می باشند. در ادامه توضیح می دهیم که مالفورماسیون به چه معناست.
مالفورماسیون شریانی وریدی چیست؟
وجود بد شکلی شریانی وریدی در سیستم گردش خون سبب می شود تا شریان ها توانایی رساندن خون پر اکسیژن از قلب به سلول های بدن را نداشته و ورید ها نتوانند خون کم اکسیژن را به ریه ها و قلب باز گردانند.
بیماری avm در پا یک بیماری نادر بوده که درمان خود به خودی آن نیز نادر است. این بد شکلی ها می توانند از ابتدای زندگی فرد و به صورت مادرزادی حضور داشته یا در نتیجه محرک های مختلفی همچون یک ضربه به وجود آیند.
رایج ترین علائم این موارد در مغز، ریه ها و اندام های انتهایی تحتانی بروز می دهند.
پزشکان می توانند با توجه به ساختار عروقی و گردش خون (همودینامیک)، بد شکلی های کم و پر جریان را از یکدیگر تمایز دهند.
مطالعات بیان دارند که بد شکلی های شریانی وریدی در اندام های انتهایی اغلب با تظاهرات پوستی همراه بوده اند. در برخی تحقیقات این تظاهرات در مچ پا و نواحی پایین تر از آن گزارش شده اند.
علائم بیمار واقعی avm
یک مرد بیمار 51 ساله، با شکایت از وجود توده ای نرم و دردناک در میانه کف پای چپ خود به پزشک مراجعه کرده است. او بیان دارد که این توده از دو ماه پیش به وجود آمده و اندازه آن در این مدت افزایش یافته است.
درد بیمار هنگام تحمل وزن بیشتر می شود. بیمار بیان دارد که 21 سال قبل نیز به یک توده مشابه در ناحیه شانه خود مبتلا شده که با عمل جراحی خارج شده است اما از تشخیص آن توده اطمینان ندارد. بیمار هیچگونه اقدام درمانی انجام نداده، برای کاهش درد بر روی لبه خارجی پای خود راه رفته و در پوشیدن برخی کفش ها با مشکل مواجه می شود. او بیان دارد که هیچگونه ضربه یا آسیبی به ناحیه مبتلا نرسیده است.
سوابق پزشکی بیمار بیانگر ابتلای او به دیابت و سارکوئیدوز بوده و مصرف سیگار نیز در سوابق اجتماعی او وجود دارد. بررسی سیستم های بدن بیمار مورد قابل توجهی را در پی نداشت.
معاینه فیزیکی بیمار مشخص کرد که یک توده نرم، بزرگ و اسفنجی با ابعاد 10 در 6 سانتی متر در میانه کف پا وجود دارد. این توده به مقدار اندک متحرک بوده و دارای ورید هایی واریسی نمایان در میانه خود می باشد. توده یاد شده همگام با ضربان قلب، ضربانی از خود بروز نداده و نور را از خود عبور نمی دهد.
تشخیص مالفورماسیون عروقی (بیماری avm)
دیگر آزمایش ها و معاینات عصبی عروقی و اسکلتی عضلانی پای بیمار در محدوده طبیعی قرار داشتند. در آزمایش های رادیوگرافی با اینکه هیچ گونه ناهنجاری استخوانی وجود نداشت اما تغییراتی در بافت نرم میانه پا دیده شد. آزمایش سونوگرافی توده ای با اکوژنیسیتی شبیه به عضله به همراه اندکی ساختار عروقی را نمایش داد که احتمال وجود سرطان بافت نرم را رد می کند.
تصویر برداری MRI وجود یک توده لوبولی (T2 hyperintense) با ابعاد 10 در 5.6 در 3.2 سانتی متری را نشان داد که تاندون های فلکسور را احاطه کرده بود.
از آنجایی که هیچ گونه علامت مشکوکی از ناحیه مغز استخوان مشاهده نشد، احتمال تشخیص تومور بافت نرم کاهش یافت.
درمان جراحی بیماری avm در پا
✅ برای درمان مالفورماسیون شریانی وریدی، جهت نمونه برداری، بیمار را تحت داروی آرام بخش درون وریدی قرار داده و توده برش داده میشود. در حین این فرایند از بلوک موضعی مچ پا و تورنیکت پنوماتیک استفاده میشود. جهت جلوگیری از آسیب به کسپول کاذب (سودوکپسول) و بافت های نرم مجاور که احتمال بدخیمی در آن ها وجود دارد، توده به صورت کامل (in toto) برداشته شده و از نمونه برداری از درون ضایعه اجتناب میشود
✅ یک برش طولی در میانه پا و درست در بالای توده ایجاد میشود. پوست در نمایان ترین وجه توده نازک بوده و بافت توده نیز از بافت های نرم و طبیعی اطراف خود به صورت کامل مشخص و مجزا مشخص است.
✅ پزشک جراح جهت حفظ سلامت تاندون عضله خم کننده شست پا، بافت زیر پوستی و توده عضله را به صورت غیر نافذ از نواحی پشت، میانه و کف پا برش، بدون آسیب رساندن به عصب صافن میانی یا عصب پوستی پشتی داخلی پا می‌دهد.
✅ پس از آن، ضایعه از محل عمل به همراه چندین علامت به آزمایشگاه فرستاده شده این علائم به صورت بخیه و جهت کمک به آزمایشگاه پاتولوژی جهت یافتن محل احتمالی مداخلات بیشتر (در صورت نیاز) ایجاد میشود. پس از قرار دادن بخیه های جذبی عمیق برای بستن بافت زیر پوستی و بخیه های غیر جذبی برای بستن پوست، یک پانسمان فشاری بر روی محل برش قرار داده میشود. بیمار جهت مراقبت از زخم در بخش بیمارستان بستری خواهد شد.
سایر روش های درمان مالفورماسیون شریانی وریدی
مالفورماسیون شریانی وریدی یا بد شکلی های شریانی وریدی به ندرت در اندام انتهایی تحتانی بروز می دهند. این موارد توسط نوع کانال عروقی، شدت جریان خون و ساختار های درگیر به بهترین روش شناسایی می شوند. رایج ترین نواحی این ضایعات لگن، اندام های انتهایی و گردش خون درون جمجمه ای است. بد شکلی های شریانی وریدی با احتمال 1 تا 10 ابتلا در هر 1 میلیون فرد بروز داده و در 1 تا 2.6 درصد نوزادان نمایان هستند.
درجه بندی بیماری avm
بد شکلی های کم جریان شامل بد شکلی های وریدی، لنفاتیک و مویرگی می شوند. بد شکلی های مالفورماسیون شریانی وریدی پر جریان با جریان خون بالا در یک اتصال مستقیم بین شریان ها و ورید ها و همچنین فقدان بستر مویرگی شناخته می شوند. سیستم درجه بندی شوبینگر، بد شکلی های شریانی وریدی را در 4 درجه دسته بندی می کند که به شرح زیر هستند:
- نهفتگی
- گسترش
- تخریب
- فروپاشی
از نظر بالینی، در صورتی که توده ای ضربان دار وجود داشته باشد، این توده سفت بوده و امکان فشردن آن وجود ندارد.
همانطور که گفته شد، یکی از علائم ویژه حضور بد شکلی های شریانی وریدی شنیدن صدا در معاینه شنیداری است. این صدا در اثر جریان خون سریعی به وجود می آید که از شریان ها و ورید های بیمار مبتلا به بد شکلی شریانی وریدی عبور می کند.
دیگر یافته های بالینی شامل افزایش دمای ناحیه مبتلا و وجود لکه پوستی در محل توده می باشد. محققان بیان دارند از آنجایی که جریان معمولا از مسیر های کوچک و متعدد عبور می کند، سمع صدا در موارد نسبتا اندکی امکان پذیر است.
دکتر آرش توفیق فوق تخصص جراحی عروق و فلوشیپ درمان واریس
Fatim
چهارشنبه ۱۱ مرداد ۲( 1 سال پیش)
تعداد بازدید: 177
مشاهده پرسش
