هر آنچه که باید درباره اسکلروتراپی واریس و رگ های عنکبوتی بدانید

اصولاً سه راه حل وجود دارد که به طور گسترده در اسکلروتراپی برای درمان رگ های عنکبوتی استفاده می شود. مواد شیمیایی ای که به عنوان اسکلروزانت به کار می‌روند عبارتند از:

• نمک هیپرتونیک
• سدیم تترادسیل سولفات (Sotradecol)
• پولیدوکانول

استفاده از نمک هایپرتونیک به عنوان پرکاربردترین راه حل برای رگهای عنکبوتی است. این یک محلول اسکلروتراپی کنسانتره شور (نمک) است که رگهای ریز را تحریک کرده و متعاقباً آنها را می بندد. سالین هایپرتونیک نیز به طور گسترده ای استفاده می شود و بسیار موثر و ارزان است. بعلاوه ، واکنشهای آلرژیک با این محلول اسکلروتراپی رخ نمی دهد.

با این حال، نمک های نرمال سالین دارای معایبی است. مهمترین عیب آن دردناک بودن است. برای تأثیرگذاری، پزشک باید محلول نمکی هایپرتونیک را مستقیماً در ورید تزریق کند، جایی که اغلب باعث سوزش شدید می شود. برای كمك به تسكین درد، پزشكان گاهی لیدوكائین را در محلول مخلوط می کند.

دو محلول اسکلروتراپی باقی مانده سدیم تترادسیل سولفات و پلیدوکانول که بسیار شبیه به یکدیگر هستند. اما بسیار گران هستند، بنابراین پزشکان اگر بخواهند از این محلول اسکلروتراپی استفاده کنند، باید کمی بیشتر هزینه کنند. اما این هزینه، تجربه بهتری را برای بیماران فراهم می کند. پس از تزریق این محلول ها، دیواره رگ بسته می شود و باعث ایجاد لخته شدن رگه های ریز عنکبوتی می شوند که باعث می شود سرانجام با انتقال خون به سایر رگهای سالم، ناپدید شوند.

به طور کلی این دو محلول هنگام تزریق بدون درد هستند. حتی وقتی به طور ناخواسته به جای رگ به دور رگ تزریق می شوند، به ندرت باعث واکنش یا زخم می شوند. به همین دلیل، بیماران معمولاً یکی از این محلول های اسکلروتراپی را به محلول نمکی هیپرتونیک ترجیح می دهند.