بیماری عروق محیطی (PAD) ناشی از تجمع پلاک های چربی در شریان های پا است (آترواسکلروز). اکثر افراد مبتلا به PAD، ممکن است علائمی را تجربه نکنند یا اینکه علائمشان خفیف باشد. در این موارد هیچ درمانی برای آن لازم نیست. اما با بزرگتر شدن این انسدادها، بیماران ممکن است دچار درد و ناتوانی شده و راه رفتن برای آن ها سخت شود و در نوع پیشرفته بیماری فرد ممکن است اندام خود را از دست بدهد. جراحی بای پس اندام تحتانی یا جراحی عروق پا، درمانی برای این دسته از بیماران است که باید در صورت لزوم صورت گیرد.
🔔 این درمان ها به منظور کاهش درد، بهبود توانایی عملکردی و کیفیت زندگی و جلوگیری از قطع عضو انجام می شوند.
در حال حاضر، هم درمان های نیمه تهاجمی مانند آنژیوپلاستی و استنت گذاری و هم درمان های سنتی مانند جراحی بای پس اندام تحتانی برای درمان گرفتگی عروق پا و اندام تحتانی مورد استفاده قرار می گیرند.
درمان گرفتگی عروق با آنژیوپلاستی
جراحی بای پس اندام تحتانی
برای بیمارانی که کاندید مناسبی برای انجام آنژیوپلاستی نیستند یا قبلاً انجام آنژیوپلاستی برای آن ها موفقیت آمیز نبوده است، جراحی بای پس اندام تحتانی یک روش کاملاً اثبات شده و بسیار موثر است. در طی این روش، جراحان یک مجرای جایگزین برای جریان خون ایجاد می کنند تا ناحیه انسداد را دور زده و جریان خون را به ناحیه مورد نظر باز گردانند.
این جراحی تحت بیهوشی عمومی و با ایجاد برش هایی در ساق پا انجام می شود. ارزیابی دقیق خطرات و مزایا قبل از عمل و همچنین مراقبت های پزشکی در حین بیهوشی و روند جراحی بهترین نتایج را برای بیمار تضمین خواهد کرد.
مراحل انجام جراحی عروق چیست؟
روش جراحی مخصوص شما به شدت علائم، وضعیت جسمی کلی و میزان انسداد عروقتان بستگی خواهد داشت. ممکن است جراح برای این عمل ممکن است از بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی (اپیدورال یا نخاعی) استفاده نماید.
برای جراحی بای پس، جراح معمولاً ابتدا یک ورید را انتخاب و خارج می کند که به عنوان رگ پیوندی بای پس برای شریان مسدود شده شما عمل خواهد کرد. در اکثریت موارد رگ مورد استفاده ورید صافنوس بزرگ است. که درست در زیر پوست بین ساق پا و کشاله ران طی مسیر می کند. در صورت در دسترس نبودن این رگ، ممکن است از رگ یا مواد مصنوعی دیگری برای ایجاد بای پس استفاده شود.
برای رسیدن به محل بای پس در شریان مسدود شده، جراح برشی روی پوست شما در محل شریان ایجاد می کند. هنگامی که شریان در معرض دید قرار گرفت، نبض در قسمت سالم شریان ارزیابی می شود. با بررسی نبض، جراح مطمئن می شود که شریان می تواند به مقدار کافی جریان خون را درون رگ پیوندی پمپ کند.
سپس جراح شما شریان را از زیر محلی که مسدود شده، باز کرده و رگ پیوندی را به آن متصل می کند. سپس انتهای دیگر بای پس را بین عضلات و تاندون ها در محلی بالاتر از محل انسداد هدایت خواهد کرد. به همین ترتیب، او شریان را باز کرده و در این محل، بای پس را به این انتهای شریان می چسباند.
سپس جراح بای پس را از نظر جای گذاری صحیح و نداشتن نشتی بررسی خواهد کرد. در طول این عمل، جراح ممکن است در اتاق عمل آرتریوگرفی و سونوگرافی دوپلر انجام دهد تا بای پس را در صورت بروز هرگونه مشکلی بررسی کند.
پس از اتمام عمل، جراح تمامی برش ها را می بندد. همچنین او پس از عمل برای بررسی عملکرد صحیح بای پس بار دیگر سونوگرافی دوپلر انجام خواهد داد.
عوارض جراحی عروق محیطی
- کیفیت رگ پیوندی
- کیفیت خود شریان هایی که پیوند به آنها متصل می شود.
بهترین حالت این است که رگ پیوندی ورید خود بیمار (ورید صافنوس) باشد. هنگامی که یک ورید صافن خوب با طول کافی در دسترس نباشد، جراح عروق ممکن است از سایر وریدهای بازو، پا یا سایر عروق پیوندی مصنوعی استفاده کنند. با این حال این روش های جایگزین همواره درصدی از عدم موفقیت را همراه خود دارند. بنابراین جراح همیشه باید در نظر داشته باشد که برای انجام عمل بای پس ورید مناسب در دسترس است یا خیر.
مراقبت های بعد از جراحی عروق
از آنجایی که در موارد شدید، انسداد شریان های پا در قسمت قابل توجهی از شریان گسترش می یابد، اغلب برش های بزرگی برای جراحی لازم است. لذا مشکلات مربوط به بهبود این زخم ها می تواند در 20 درصد از بیماران رخ دهد. با این حال این مورد اغلب عارضه ای جزئی بوده و با پانسمان کردن محل زخم و استفاده از آنتی بیوتیک احتمالا بهبود خواهد یافت. اما برخی از عوارض ممکن است جدی تر بوده و منجر به بستری شدن طولانی مدت یا انجام اقدامات دیگری شوند.
برای به حداقل رساندن این مشکلات، تکنیک های جراحی و مراقبت های بعد از عمل دقیقی مورد نیاز است. به طور کلی می توان انتظار داشت که بای پس وریدی اندام تحتانی در 60 تا 70 درصد بیماران پنج سال یا بیشتر ماندگاری داشته باشد. اگرچه حدود یک چهارم تا یک سوم بیماران برای حفظ عملکرد این پیوندها به روش های دیگری نیز نیاز خواهند داشت. پیگیری طولانی مدت بیماران و انجام منظم معاینات منظم عروقی و سونوگرافی برای دستیابی به بهترین نتیجه اموری ضروری به حساب می آیند.
پرهیز از استعمال دخانیات و ادامه مصرف آسپرین و داروهای کاهنده کلسترول بعد از عمل بسیار مهم است. پس از کامل شدن بهبودی، بیمارانی که عمل جراحی بای پس موفقیت آمیزی انجام داده اند، تا زمان حفظ عملکرد رگ پیوندی مشکلاتشان (اعم از درد، ناتوانی در راه رفتن و زخم های پا) بهبود خواهد یافت. برای بسیاری از بیماران مبتلا به PAD پیشرفته، جراحی بای پس اندام تحتانی موثرترین و با دوام ترین راه حل موجود است.
کارن
جمعه ۱۸ آذر ۱( 1 سال پیش)
تعداد بازدید: 136
مشاهده پرسش
