خطرات بیماری رینود و درمان آن

علت ابتلا به رینود ثانویه 

رینود ثانویه عملکرد مشابهی دارد. اما ممکن است در اثر بیماری دیگری به آن دچار شوید. شرایطی که احتمال ابتلا به رینود ثانویه را افزایش می دهند، عبارتند از:

1_ بیماری بافت همبند

اگر شما به بیماری اسکلرودرمی مبتلا هستید، به احتمال زیاد به رینود دچار می شوید. اسکلرودرمی، بیماری نادری است که موجب زخم و سفت شدن پوست شما می شود. لوپوس، آرتریت روماتوئید و سندرم شوگرن نیز احتمال ابتلا به بیماری رینود را افزایش می دهند. 

2_ بیماری شریانی

این بیماری شامل آترواسکلروزیس یا تجمع پلاک در رگ های خونی تأمین کننده ی قلب می شود؛ بیماری برگر که موجب التهاب رگ های خونی دست ها و پاها می شود؛ و بیماری فشار خون ریوی اولیه، نوعی فشار خون بالا که شریان های پاها را تحت تأثیر قرار می دهد.

3_ سندرم تونل کارپال

فشار روی رگ اصلی دستها می تواند موجب بی حسی و درد شود و شما را نسبت به سرما حساس تر کند. 

4_ حرکت تکراری یا ارتعاش

هر حرکتی که شما به طور مکرر انجام می دهید مانند تایپ کردن یا پیانو زدن و همچنین استفاده از ابزارهایی که ارتعاش زیادی دارند، مانند اره برقی، می تواند موجب آسیب استفاده بیش از حد شود. 

5_ سیگار کشیدن

این کار رگ های خونی را باریک می کند.

6_ آسیب خارجی به اندام

این آسیب ها شامل آسیب به دستها یا پاها بر اثر شکستن، جراحی یا سرمازدگی می باشد. 

7_ مصرف داروهای خاص

این داروها شامل مسدود کننده های بتا، داروهای میگرن مانند ارگوتامین یا سوماتریپتان، داروهای ADHD، برخی از داروهای شیمی درمانی و داروهایی که رگ های خونی را باریک می کنند، مانند داروهای بدون نسخه سرماخوردگی می شوند.