عوارض بعد از عمل کاروتید بادی چیست؟

درمان های جراحی برای تومورهای کاروتید بادی

جراح های عروق  یک عمل بسیار دقیق و حساس را برای درمان تومور کاروتید بادی انجام می دهند. تیم درمانی شما بهترین برنامه مراقبتی را برای شما فراهم خواهد کرد و اطلاعات مفصلی را درباره ی عمل شما و ریکاوری بعد از آن به شما ارائه خواهند داد. به طور کلی، جراح عروق در صورت لزوم عمل آمبولیزاسیون ترانس کاتتر و پیوند بای پس را هم انجام خواهد داد.

آمبولیزاسیون ترانس کاتتر

آمبولیزاسیون ترانس کاتتر روشی است که خونرسانی به تومور را کاهش می دهد. این کار در صورتیکه توده خیلی بزرگ باشد و برداشت اولیه آن مقدور نباشد دو یا سه بار پیش از جراحی انجام می شود. یک کاتتر از طریق شریان کشاله ران به رگهای خونی که خون را به تومور می رسانند، هدایت خواهد شد. سپس، دارو و/یا وسیله انسدادی مانند فوم، پلاستیکی، سیم پیچ فلزی یا چسب برای متوقف کردن جریان خون به تومور استفاده می شود.

برداشتن تومور با جراحی

جراحی تومور کاروتید بادی بسیار حساس و ظریف است.چراکه تومور باید زیر میکرسکپ با ظرافت از رگ کاروتید که رگ اصلی خونرسانی مغز است جدا شود و همه اعصاب اصلی مغزی که اطراف آن هستند به دقت کنار زده شوند. این عمل دو تا سه ساعت زمان می برد.

اکثر اوقات (70% – 60%)، تومور را می توان بدون نیاز به ترمیم یا برداشتن بخشی از شریان کاروتید خارج کرد. اگر شریان نیازی به ترمیم داشته باشد، می توان آن را  ترمیم کرد.

گاهی اوقات، به ترمیم پیچیده تری مانند پوشاندن سوراخ ایجاد شده در طول خارج کردن تومور یا جایگزینی بخشی از شریان با پیوند بای پس (استفاده از رگ خونی دیگری برای ایجاد یک مسیر جدید برای جریان پیدا کردن خون) نیاز است.

خطرات درمان تومورهای کاروتید بادی

درمان تومورهای بادی کاروتید معمولاً بسیار ایمن می باشد و نتایج خوبی به همراه دارد. گرچه، تمام جراحی ها خطراتی را در بر دارند. یک عارضه ی احتمالی سکته مغزی می باشد، اما بسیار نادر است و در کمتر از ۱% از این جراحی های خارج کردن تومور کاروتید بادی اتفاق می افتد. احتمال خطر برای بیمارانی که تومورهای بزرگ دارند و نیاز به انجام ترمیم عروق یا جایگزینی عروق دارند،  زیاد تر است.

اگر تومور عصب های نزدیک به کاروتید بادی مانند عصب واگ، عصب صورت یا عصب هیپوگلوسال کنترل کننده ی زبان را تحت تأثیر قرار دهد، ممکن است نیاز باشد که بخشی از عصب برداشته شود.

در صورتی که تومور بزرگ باشد، احتمال مشکلات عصب بیشتر می شود، اما ریسک کلی آسیب عصبی دائمی کمتر از 5% می باشد.

این تومور ذاتا خوش خیم است و سرطانی نمی باشد.اگر تومور سرطانی باشد، احتمال گسترش یافتن به نواحی دیگر بدن کمتر از 5% می باشد (متاستاتیک).

احتمال خطر داشتن یک تومور کاروتید بادی دیگر پس از جراحی 5% تا 10% می باشد.