استنت گذاری درون ورید

استنت های وریدی می توانند به افرادی با لخته های خونی مزمن یا شرایط دیگری که موجب فشردگی یا تنگی رگ، خونرسانی محدود می شود، کمک کنند. استنت های وریدی برای درمان شرایط زیر استفاده می شوند:

1_ ترومبوز رگ عمقی مزمن (DVT): 

این شرایط، تشکیل لخته ی خون در یکی از رگهای بزرگ و عمیق می باشد که خون را از پا و یا از بازو به قلب و ریه ها برمی گرداند.

2_ سندرم پس از ترومبوز: 

ترومبوز رگ عمقی می تواند منجر به علائمی همچون التهاب و درد شود. افراد ممکن است تا چند سال بعد از ترومبوز رگ عمقی، دچار علائم سندرم پس از ترومبوز نشوند.

3_ سندرم May-thurner: 

در این شرایط، شریانی که از شکم به پای راست می رود (به نام شریان ایلیاک) به شریان ایلیاک چپ فشار وارد می کند و موجب زخم و گرفتگی آن می شود. گرفتگی شریان ایلیاک چپ منجر به تورم، درد و گاهی اوقات خستگی پای چپ می شود.

4_ سندرم فندق شکن (Nutcracker): 

در این شرایط، شریان های نزدیک به کلیه، سیاهرگ کلیوی چپ را فشرده می کنند و جریان خون را به عقب برمی گرداند و موجب علائمی همچون درد پهلو و خون در ادرار می شود.

5_ همودیالیز/فیستول شریانی وریدی: 

افرادی که همودیالیز دریافت می کنند و پیوند یا فیستول آنها دچار کاهش جریان خون می شود، گاهی اوقات می توانند از مزایای استنت های وریدی بهره مند شوند. استنت گذاری، همچنین رگهای مرکزی قفسه سینه را بازنگه می دارد که این کار به دسترسی بهتر عروق برای دیالیز کمک می کند.